ابـــــــــــرار

قربانی کردن در واقع نوعی جهاد با نفس درجهت زدودن تعلقات و وابستگی های دنیایی و مادی و رهایی از زندان مال پرستی و دنیاطلبی است. به قول حافظ:

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود           زهر چه رنگ تعلق پذیر آزاد

 بنابراین قربانی نمادی از قربانی کردن هواهای نفسانی و ذبح نفس اماره است . دستور خداوند به حضرت ابراهیم (ع) در مورد ذبح حضرت اسماعیل (ع) از احکامی است که به اصطلاح صاحبان علم اصول؛ «مصلحت در نفس امر است , نه در متعلق آن»; یعنی , خداوند نمی خواهد که اهریمن ذبح شود; بلکه حکمت این دستور آن است حضرت ابراهیم (ع) در پرتو این عمل با سرسخت ترین و ریشه دارترین عامل تعلق نفس که حب فرزند است مبارزه کند و با اطاعت از خدا, تعلق نفسانی را ریشه کن سازد. از طرف دیگر, حضرت اسماعیل (ع) نیز با آماده شدن برای قربانی , با خودخواهی و حب نفس خود مبارزه می کند و هر دو با تمام وجود الهی می شوند. بنابراین دستور یاد شده , نقش تربیتی بزرگی در جهت رهایی از زندان نفس و تعلقات آن دو پیامبر (ع) داشته و مقام و منزلت آنان را نزد خداوند بالاتر برده است ; بدون آن که عملاٌ اسماعیل کشته شود.

آقای دکتر طارق الشیودان اخیراً کشفیات بسیار جالب، قابل توجه و تعمقی در آیات قرآن، به شرح زیر داشته‌اند:
برابری یک چیز با چیز دیگر، به عبارتی برابری اضداد!
مثال: برابری مرد با زن.
هر چند این نکته از لحاظ دستور زبان عجیب می‌نماید، لیکن آنچه برابر مجموع آیات قرآن مجید آشکار می‌گردد این است که:
کلمه مرد 24 بار در قرآن مقدس آمده است .
همچنین کلمه زن نیز 24 بار در قرآن مقدس آمده است .

یعنی 24 = 24
سپس مطابق آنالیز آیات مختلف مشخص شده که این همسانی در تنقیضات در تمامی قرآن کریم صادق است. قرآن مجید مشخص می‌کند که یک چیز با چیز دیگری (یا به عبارتی با متضاد خود و یا ریشه خود) برابر است.
در ادامه نتایج شگفت‌آور حاصل از محاسبه کلمات عربی قرآن مجید و رمز اعداد را خواهید یافت.

کلمات و دفعات تکرار در جمع آیات قرآن مجید

دنیا (یکی از نام‌های زندگی): 115
آخرت (نامی برای زندگی پس از این جهان): 115

ملائکه: 88
شیاطین: 88

زندگی: 145
مرگ: 145

سود: 50
زیان: 50

ملت (مردم): 50
پیامبران: 50

ابلیس(پادشاه شیاطین): 11
پناه‌جوئی از شرّ ابلیس: 11

مصیبت: 75
شکر: 75

صدقه: 73
رضایت: 73

فریب خوردگان (گمراه شدگان): 17
مردگان (مردم مرده): 17

مسلمین: 41
جهاد: 41

طلا: 8
زندگی راحت: 8

جادو: 60
فتنه: 60

زکات: 32
برکت: 32

ذهن :49
نور: 49

زبان: 25
موعظه (گفتار، اندرز): 25

آرزو: 8
ترس: 8

آشکارا سخن گفتن (سخنرانی): 18
تبلیغ کردن: 18

سختی: 114
صبر: 114

محمد (صلوات الله علیه): 4
شریعت (آموزه‌های حضرت محمد صلی الله علیه و آله): 4

مرد: 24
زن: 24

و نیز جالب خواهد بود به دفعاتی که کلمات زیر در قرآن ظاهر شده‌اند نگاهی داشته باشیم:

نماز: 5
ماه: 12
روز: 365
دریا : 32 ، زمین (خشکی): 13

71.11111111%=32/45*100q = دریا

25.88888889%=13/45*100q = خشکی

45 = 32 + خشکی + دریا = 13

%100=(% دریا ( 71.11111111%)+خشکی( 25.88888889%)

دانش بشری به تازگی اثبات نموده که آب 71.111 % و خشکی28.889 % از کره زمین را فراگرفته است.
آیا می‌توان گفت که این‌ها همه بر حسب اتفاق در قرآن مجید آمده است؟
پرسش این است که چه کسی این علم را به پیامبر اسلام حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) آموخته است؟
پاسخ بی اختیار در ذهن خواهد درخشید.
خداوند قادر مطلق این همه را بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) در قالب قرآن، کلام وحی آموخت.
آیه 87 از سورهء انبیاء:
لا اِلهَ اِلاّ اَنت سُبحانَکَ اِنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمین .
سُبحانَ اللهِ و بِحَمدِهِ سُبحانَ اللهِ العَظیم .

حقیقت شکر اظهار نعمت است...... و اظهار نعمت, به این معناست که آن را در جای خود استعمال کنی, آن جائی که دهنده ی نعمت در نظر داشته؛ و نیز اظهار نعمت به این است که آنرا به زبان بیاوری و منعم را در برابر دادن این نعمت ثنا بگوئی. و مرحله دیگر اظهار نعمت اینست که در قلب هم به یاد آن و به یاد منعمش باشی, و از یادش نبری. شاکران حقیقی کسانی هستند که صفت شکر و سپاس گزاری در وجودشان ثبوت پیدا کرده و این فضیلت درآنان کاملا مستقر گشته است.... و شکر مطلق و کامل اینست که : بنده هیچ نعمتی را یاد نمی آورد مگر اینکه در آن به یاد خدا می افتد؛ و با هیچ نعمتی برخورد نمی کند, مگر اینکه خدا را در آن اطاعت می نماید.

المیزان جلد 4 صفحه 38
صفحه 79  کتاب  زلال حکمت

جمله "فی قلوبهم مرض" (بقره آیه 10) بطور اجمال دلالت بر این دارد که:
دل انسانها در خطر نوعی بیماری قرار دارد. و قهرا وقتی برای چیزی حالت بیماری تصور شود, حالت سلامتی هم دارد؛ چون صحت و مرض در مقابل هم هستند.....و در کلام خدای عز و جل هر جا که خدا ی تعالی برای دلها اثبات مرض کرده, احوال آن دلهای مریض و آثار آن را بیان کرده؛ و در بیانش اموری را ذکر نموده که دلالت دارد بر اینکه آن دلها استقامت فطری خود را از دست داده, از راه میانه منحرف شده اند. مرض قلب عبارت است از اینکه قلب دچار نوعی تردید و اضطراب شود که ایمان به خدا و اطمینان نسبت به آیات او را کدر و ناصاف کند؛ و ایمان در آن قلب آمیخته با شرک شود. و لذا می بینیم که در مرحله خلق و خوی, احوال و اخلاقی متناسب با کفر بر آن عارض می گردد؛ و در مرحله عمل, کارهائی از آن سر می زند که متناسب با کفر به خدا و آیات اوست! کسی که دچار مرض قلبی و روحی است اگر بخواهد خود را مداوا کند, باید به سوی خدای عز و جل توبه نماید. و توبه عبارتست از ایمان به او و تذکر به افکار شایسته و اعمال صالح... مراد از توبه اینجا رجوع به خداست با ایمان و استقامت ورزیدن در آن و تمسک به کتاب و سنت و بالاخره به اخلاص عمل.

 المیزان جلد 5 صفحه 379

به نقل از رسول اکرم(ص):
از خدا نمی‌ترسند.
از زنانشان اطاعت می‌کنند.
از پدر و مادر نافرمانی می‌کنند.
تمام همتشان شکمشان می‌شود.
قبله‌ی آنها همسرانشان می‌گردد.
دین آنها درهم و دینار می‌شود.
جامه‌ی زنان را به تن می‌کنند.
با ارحام خود روابط نامشروع برقرار می‌کنند.
با همجنس خود روابط نامشروع برقرار می‌کنند.
پسران خود را در اختیار مشتری قرار می‌دهند.
مردان برای مردان آرایش می‌کنند.
با طلا آرایش می‌کنند.(یعنی از طلا به عنوان زینت استفاده می‌کنند).
حریر و دیبا می‌پوشند.
از پوست پلنگ استفاده می‌کنند. (شاید منظور این باشد که از پوست حیوانات وحشی و غیر حلال برای لباس استفاده می‌کنند).
در مورد نماز صبح سستی می‌کنند.
مشروب می‌‌خورند.
قمار بازی می‌کنند.
از هوای نفس پیروی می‌کنند.
به نقل از امیرالمؤمنین‌علی(ع):
از همسرانشان انحرافات اخلاقی ... می‌بینند و اعتراض نمی‌کنند. [بی‌غیرت می‌شوند]
مرد از درآمد نامشروع زنش بهره‌مند می‌گردد.
به لذایذ پست دنیا راضی می‌شوند.
مرد را برای پوشیده نگاه داشتن همسرش سرزنش می‌کنند.
اموال فراوانی در راه غیرمشروع خرج می‌کنند و کسی به آنها اعتراض نمی‌کند.
اگر پول کمی در راه خدا خرج کنند، مانع آن‌ها می‌شوند.
به نقل از امام صادق(ع):
اگر یک روز گناه بزرگی چون فحشاء، کم فروشی، کلاهبرداری و شرب خمر انجام ندهد بسیار غمگین می‌شود آن چنان که گویی آن روز عمرش تباه شده است.
زندگیشان از کم فروشی و تقلب تأمین می‌شود.
مرد برای آمیزش با زنان و همسرش مورد سرزنش قرار می‌گیرد.
پدر و مادر در نزد وی خوار شمرده می‌شوند.
با زنان اختلاط می‌کنند.

برگرفته از کتاب "یوم الخلاص " از نویسنده لبنانی سلیمان کامل

*خروج سرداری از یمن
*قتل نفس زکیه (سید حسنی) در کعبه معظمه میان رکن و مقام
*خسف در بیداء( نابود شدن لشکری و فرو رفتن آن در زمین, در جائی به نام بیداء میان مکه و مدینه)
*خروج سفیانی( قیام و لشکر کشی مردی که نسب او به اولاد ابوسفیان میرسد)
*صیحه آسمانی(شنیده شدن فریادی از آسمان)
 نکته قابل توجه این است که قبل از ظهور این علائم حتمیه, ادعای مهدویت از هر که باشد باطل است و قابل استماع نیست.

برگرفته از کتاب "بیان الفرقان"
 نویسنده: شیخ مجتبی قزوینی خراسانی

أَیْنَ بَقِیَّةُ اللَّهِ الَّتى لا تَخْلُوا مِنَ الْعِتْرَةِ الْهادِیَةِ؟ أَیْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقامَةِ الْأَمْتِ وَالْعِوَجِ؟
أَیْنَ قاصِمُ شَوْکَةِ الْمُعْتَدینَ؟أَیْنَ هادِمُ أَبْنِیَةِ الشِّرْکِ وَالنِّفاقِ؟
أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیاءِ،وَ مُذِلُّ الْأَعْداءِ؟ أَیْنَ جامِعُ الْکَلِمَةِ عَلَى التَّقْوى؟
أَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَالسَّماءِ؟أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ؟
أَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذى یُجابُ إِذا دَعی؟ أَیْنَ ابْنُ النَّبِىِّ الْمُصْطَفى؟ای فروغ هدایت, بتاب!

مسیو هانری کربن استاد شیعه شناس دانشگاه سوربن ...مرد سلیم النفس و منصفی بود. او معتقد بود که در میان تمام مذاهب عالم, فقط مذهب شیعه است که مذهبی پویا, متحرک و زنده است. .... شیعه دین حرکت و زندگی است؛ چون معتقد است که حتما باید امام و رهبر امت زنده باشد و تکامل انسان فقط با وصول به مقام مقدس او حاصل می شود و لذا برای این منظور از هیچ حرکت و پویائی و عشق دریغ نمی کند... هانری کربن کرارا صحیفه سجادیه را می خواند و گریه می کرد.

کتاب مهر تابان صفحات 76 و 78

لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم( سوره تین آیه 4)
انسان به حسب فطرت طوری آفریده شده که صلاحیت دارد به رفیع اعلی عروج کند و به حیاتی جاودانی در جوار پروردگارش, و به سعادتی خالص از شقاوت نائل شود, و خدا او را مجهز کرده به جهازی که می تواند با آن علم نافع را کسب کند, و نیز قدرت انجام عمل صالح را به او داده است..... هر وقت بدانچه دانسته ایمان آورد, و ملازم اعمال صالح گردید, خدای تعالی او را به سوی خود عروج می دهد و بالا می برد.
(تفسیر المیزان جلد 20 صفحه 19)

به نقل از رسول اکرم(ص) :
جامه‌ی کافران بپوشند.
خود را به شکل مستبکران درآورند.
بر زین‌ها سوار شوند.
به همسران خود تمکین نکنند.
درآمد شوهرانشان آنها را کفاف ندهد.
فاسد می‌شوند.
برای طمع دنیا در داد و ستد همسرانشان شرکت می‌کنند.
خود را به صورت مردان در می‌آورند.
جامه‌ی مردان را می‌پوشند.
بی‌حیا می‌گردند.
سرشان را چون کوهان شتر درست می‌کنند.
در عین لباس پوشیدن اندامشان آشکار است.
زنان از این که همسرانشان با همجنس خود رابطه دارند آگاهند ولی به روی خود نمی‌آورند.
در بهترین خانه‌ها زن تشویق به فسق و فجور می‌شود.
رابطه‌ی نامشروع به صورت یک فضیلت بازگو می‌گردد.
اختلاطشان با مردان زیاد می‌شود.
با همسرانشان با خشونت رفتار می‌کنند.
حکومت می‌کنند.
به نقل از امیرالمؤمنین(ع):
زینت‌های خود را آشکار می‌کنند.
از دین خارج می‌شوند.
به سوی لذت‌ها و شهوت‌ها می‌شتابند.
محرمات الهی را حلال می‌شمارند.
پدر و مادر در نزد وی خوار شمرده می‌شوند.
زنها از مردان درخواست ازدواج می‌کنند

برگرفته از کتاب "یوم الخلاص "از نویسنده لبنانی سلیمان کامل