در سوره زمر آیه 53 چنین آمده:
"قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسکم لا تقنطوا من رحمة الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا"
"با آنها بگو ای بندگان من که بر خودتان اسراف و ستم کرده اید,از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می بخشدکه او بخشنده و مهربان است."
قرآن راه بازگشت را توام با امیدواری به روی همه گناهکاران می گشاید زیرا هدف اصلی همه این امور تربیت و هدایت است نه انتقامجوئی و خشونت, با لحنی آکنده از نهایت لطف و محبت آغوش رحمتش را به روی همگان باز کرده و فرمان عفو آنها را صادر نموده.
شمول و گستردگی این آیه به حدی است که طبق روایتی امیر مومنان علی (ع) فرمودند:"ما فی القران آیة اوسع من یا عبادی اسرفوا ........" یعنی در قران آیه ای وسیعتر از این آیه نیست( مجمع البیان)
دلیل آن نیز روشن است زیرا:
- تعبیر به یا عبادی (ای بندگان من!) آغاز گر لطفی است از ناحیه پروردگار.
- تعبیر به اسراف به جای ظلم و گناه و جنایت نیز لطف دیگری است.
- تعبیر به (علی انفسهم) که نشان می دهد گناهان ادمی همه به خود او باز می گردند نشانه دیگری از محبت پروردگار است همانگونه که یک پدر دلسوز به فرزند خود می گوید اینهمه به خود ستم نکن!
- تعبیر به لا تقنطوا (مایوس نشوید) با توجه با اینکه قنوط در اصل به معنی مایوس شدن از خیر است به تنهائی دلیل بر این است که گنهکاران نباید از لطف الهی نومید گردند.
- تعبیر من رحمةالله بعد از لا تقنطوا تاکید بیشتری بر این خیر و محبت میباشد.
- هنگامی که به جمله ان الله یغفر الذنوب میرسیم که با حرف تاکید آغاز شده و کلمه الذنوب (با الف و لام) همه گناهان را بدون استثناء در بر میگیرد سخن اوج می گیرد و دریای رحمت الهی مواج می شود.
- هنگامی که جمیعا به عنوان تاکید دیگری بر آن افزوده می شود امیدواری به اخرین مرحله می رسد.
- توصیف خداوند به غفور و رحیم که دو وصف از اوصاف امید بخش پروردگار است در پایان ایه جائی برای کمترین یاس و نومیدی باقی نمی گذارد.
آری به همین دلیل آیه فوق گسترده ترین آیات قران است که شمول آن هرگونه گناه را در بر می گیرد.
و به راستی از کسی که دریای لطفش بیکران و شعاع فیضش نا محدود است جز این انتظاری نمیتوان داشت.از کسی که رحمتش بر غضبش پیشی گرفته و بندگان را برای رحمت افریده نه برای خشم و عذاب, غیر از این چشمداشتی نیست.
چه خداوند رحیم و مهربانی و چه پروردگار پر مهر و محبتی!!
منبع:یکصد موضوع اخلاقی در قران و حدیث( ایة الله مکارم شیرازی)
