آگاهی از این موضوع که کودکان ما ایمن, شاد و از نظر عاطفی سالم هستند, یکی از بزرگترین نگرانی ها و دغدغه های ما والدین است. اگر کودکان در مدرسه بوسیله کسی یه چیزی ضربه روحی بخورند, ما دوست داریم اولین کسی باشیم که مطلع می شود.
تنها راهی که ما می توانیم براستی اطمینان حاصل کنیم که کودکانمان وضعیت مطلوبی دارند یا چیزی آنها را اذیت می کند این است که آنها احساس کنند می توانند مشکلات خود را محرمانه با ما در میان بگذارند. اما آیا ما واقعا به حرف آنها گوش می کنیم یا با گوشهای بسته شده با آنها صحبت می کنیم به طوری که سهوا و از روی بی مبالاتی خطوط ارتباطی خودمان با آنها را قطع می کنیم که باعث این می شود که دوست نداشته باشند بار دیگر برای کمک خواستن نزد ما بیایند.
Julie Scandoraمعلم و نویسنده کتاب قوانین قوانین هستند می گوید:"به نظر می رسد کودکان به اندازه دیگر اعضاء جامعه مورد احترام قرار نمی گیرند. آنها همان مشکلات عاطفی که بزرگسالان با آن مواجهند را تجربه می کنند ولی این موضوع اغلب بوسیله بزرگترها نادیده گرفته می شود. والدین باید با کودکان با احترام رفتار کنند و ارتباطی مطمئن را با کودکان تضمین نمایند.
در زیر 5 مرحله که Julie برای کمک به والدین تا با کودکشان بهتر رابطه بر قرار کنند بیان کرده, آمده است:
به حرف آنها گوش کنید. این امری واضح به نظر می رسد اما اگر کودکان شما فکر کنند که به حرفشان گوش داده نمی شود, هرگز مشکلات و سئوالهای مهمتر خود را با شما در میان نخواهند گذاشت.
فرصتهائی را برای تبادل نظر با کودکانتان فراهم کنید.امروزه اعضای خانواده زمان بسیار زیادی را جدا از هم زندگی می کنند. از زمانی که در حال رانندگی هستید– رساندن کودکتان به مدرسه- برای ارتباط برقرار کردن با کودک استفاده کنید.
با مثال آوردن کودکان را راهنمائی کنید. بسیاری از والدین روش "همان کاری را که من می گویم انجام بده نه کاری که من انجام می دهم" را استفاده می کنند. اما این روش در موقعیتهای دشوار زندگی کودکان را سر در گم می کند.
به احساسات کودکان احترام بگذارید. همه ی ما داری عواطف و احساسات درونی هستیم. و اگر کودکان تشویق شوند که اعتماد به نفس داشته باشند, قادر خواهند بود در موقعیتهای مبهم و خطرناک زمانی که ما برای کمک پیششان نیستیم, به عواطف درونی خود توجه کنند.
بین احترام و تسلیم شدن تفاوت قائل شوید. نادیده نگرفتن و احترام حقوق والدین اهمیت دارد. فقط بخاطر اشاعه یک موقعیت مشکل زا تسلیم کودکان نشوید. در عوض با آنها ارتباط بر قرار کنید و بگذارید بفهمند که چرا "قانون قانون است".
با نشان دادن این موضوع که ما به آنچه آنان می گویند احترام می گذاریم و دوست داریم با آنان صحبت کنیم نه برای آنها, به کودکانمان کمک خواهیم کرد اعتماد به نفس پیدا کنند و به بلوغ و پختگی برسند.اما باید در آنها این اعتماد را ایجاد کنیم که به آنچه می گوئیم عمل نیز می کنیم.
Julieمی گوید:" ما بزرگترها باید از خودمان شروع کنیم. شما اینطور فکر نمی کنید؟ اما اگر احترامی را که ما برای دوستانمان قائلیم برای کودکان نیز قائل شویم, کودکان بهتر برای مبارزه با سختیهای زندگی در آینده آماده خواهند شد. و زمانی که با مشکلی مواجه می شوند که برای حل آن به تنهائی خیلی کوچک هستند, طبیعتا برای توصیه و راهنمائی نزد ما خواهند آمد."
نویسنده: Julie Scandora
مترجم:منتظر مهدی
