در حدیث تکان دهنده ای از امام صادق علیه السلام میخوانیم : " هنگامی که آیه
( والذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم) ال عمران /135
(و کسانی که وقتی کار بدی انجام میدهند، یا به نفس خویش ستم میکنند،خدا را به یاد میآورند و برای گناهانشان استغفار میکنند)
نازل شد، ابلیس بالای کوهی در مکه رفت و با صدای بلند فریاد کشید،و سران لشگرش را جمع کرد.گفتند :" ای آقای ما چه شده است که ما را فراخواندی؟ گفت این آیه نازل شده(آیه ای که پشت مرا میلرزاند و مایه نجات بشر است) چه کسی میتواند با آن مقابله کند؟ یکی از شیاطین گفت من میتوانم. نقشه خود را گفت. ابلیس نپسندیددیگری هم نقشه خود را گفت و مورد قبول قرار نگرفت. در اینجا وسواس خناس بر خاست و گفت من از عهده این کار بر می آیمابلیس گفت:" از چه راه؟" گفت:" آنها را با وعده ها و آرزوها سر گرم میکنم، تا آلوده گناه شوند، و هنگامی که توبه کردند،توبه را از یادشان میبرم." ابلیس گفت:" تو میتوانی از عهده این کار بر آئی و این ماموریت را تا دامنه قیامت به او سپرد.
