ای کریمی که بخشنده عطائی, و ای حکیمی که پوشنده خطائی, و ای صمدی که از ادراک خلق جدائی, و ای احدی که در ذات و صفات بی همتائی, و ای قادری که خدائی را سزائی,جان مارا صفای خود ده, و چشم ما را ضیای خود ده و ما را آن ده که آن به.
الهی در دلهای ما جز تخم محبت خود مکار و بر تن و جانهای ما جز الطاف و مرحمت خود منگار و بر کشته های ما جز باران رحمت خود مبار.
الهی دلی ده که در کار تو جان بازیم, جانی ده که کار آن جهان سازیم, تقوائی ده که از دنیا ببریم, یقینی ده که در آز بر ما باز نشود, دانائی ده که از راه نیفتیم, بینائی ده که در چاه نیفتیم.دست گیر که دستاویز نداریم,بپذیر که پای گریز نداریم, در گذار که بد کرده ایم.
الهی مار را از سه آفت نگاه دار: از وساوس شیطانی, واز مکاید نفسانی, و از غرور نادانی.
منبع: سخنان پیر هرات
