ماه ذی القعده نخستین ماه از ماههای حرام است, ماههائی که حتی جنگ با کفار در آنها حرام شمرده شده است. و تامل در همین نکته می تواند آشکار کند که در ماه هایی که جنگ با کفار حرام است, جنگ با خدا, یعنی با گناه فرمان او را زیر پا نهادن و با معصیت حرمت او را شکستن چه حکمی دارد؟مگر با گناه فرمان خدا را زیر پا نهادن و با معصیت حرمت او را شکستن جنگ با او نیست؟ پس بر مومنین است که در این ماهها بیش از دیگر ماهها از نافرمانی و مخالفت با خدا بپرهیزند, نیز بیشتر از دیگر ماهها به تقدیر خدائی خرسند باشندو سختیهای سرنوشت را بپذیرند.
توبه آغاز ماه
چه بجاست در یکشنبه اول این ماه مراسم توبه ای را که در روایت زیرآمده به جای آوریم تا به ثوابی عظیم دست یابیم. روایت شده که روز یکشنبه ای از ماه ذی القعده پیامبر اکرم(ص) بیرون آمد و رو به یارانش فرمود:" مردم ! کدامین یک از شما خواستار توبه است؟" همه گفتند ای پیامبر خدا همگی خواستار توبه ایم. پیامبر فرمود: " غسل کنید. و وضو بگیرید و 4 رکعت نماز بگزارید, در هر رکعت یکبار «حمد» سه بار «توحید» یکبار «فلق» و یکبار «ناس» را بخوانید و در پایان 70 بار استغفار کنید و پوزش خواهید و آن را با گفتن «لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم» پایان دهید. و سپس بگوئید « یا عزیزُ یا غفّار اغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المومنین و المومنات فانه لا یغفر الذنوب الّا انت».سپس فرمود :" هیچ مسلمانی نیست که این نماز را بگزارد جز اینکه از آسمان بدو ندا شود: ای بنده خدا توبه تو پذیرفته شد و گناهان تو بخشوده اینک کار خویش از نو آغاز کن.".......
منبع: سلوک عارفان ص 307
