پيام

ابرار
92/6/22

+ يارب *پرستش به مستيست درکيش مهر* * برونند زين پرده هشيارها* . هفت،هشت روز مانده به رحلت هيچ جوابي به هيچ کس نميدادند و سخن نميگفتند فقط زمزمه ميکردند: *لااله الاالله!* حالاتشان دراواخرعمر،دگر گون و مراقبه شان شديد شده بودو کمتر «تنازل» ميکردند،و(ماننداستاد خود،مرحوم آيت الله قاضي)اين بيت حافظ راميخواندندويک ساعت ميگريستند کاروان رفت وتودرخواب و بيابان درپيش کي روي؟ره ز که پرسي؟چه کني؟چون باشي؟

سبوي معرفت 92/6/23

همان روزهاي آخر، کسي از ايشان پرسيد: «در چه مقامي هستيد؟ فرموده بودند: «مقام تکلم». سائل ادامه داد: «با چه کسي؟» فرموده بودند: «با حق».

*رسد آدمي به جائي که به جز خدا نبيند* روحشان شاد

حالا اينجا مستي وهشيار يعني چه؟؟

سلام عليکم.. در حد خودم عرض ميکنم و منتظر نظر بزرگواران همچنين جنابعالي براي تکميل عرايض ناقصم هستم.. شعر علامه ي بزرگوار رحمة الله عليه نشان دهنده ي تقابل عقل و عشقه.. يعني در راه عشق پرستش معشوق با از خود بيخود شدن و مستي امکان داره و کساني که هوشيارند در اين گروه جائي ندارند..

سلام...ممنونم.. چه حلاج ها رفته بر دارها..

سلام..نه خيلي فراتر از اين مطالب هست..اما بسيار بسيار ناقص وکوتاه ميشه گفت *يعني بنده از خداي وهمي و خيالي و خداي عقلي عبور کرده باشد و به نحو گهگاه يا دائم و مستقر در پله ي پرستش خداي حقيقي هرچند در حد وجودي خودش بما انه الخدا نه بما اننا وصفناه و پرستشناه *@};- مستي يعني اون حال موقت يا ملکه ي دائم در حد بندگي شخص @};-

ممنونم بزرگوار از توضيحتون...