پيام
+
در مورد نماز بيشتر مراقب باشيم...
*احمد نباتي*
90/11/23
*ابرار*
در کلمات امير المؤمنين عليه السلام آمده است:
/بدان که تمام اعمالت، تابع نمازت مي باشد/
« وَاعْلَمْ اَنَّ کُلَّ شَي ءٍ مِنْ عَمَلِکَ تَبَعٌ لِصَلاتِکَ»
استان قدس
[) يا صاحب يا مهدي مدد [))
مظلوميت اهل البيت
سلام دوست من بفرما نظرسنجي
*ابرار*
سلام بر شما سرکار خانم مکاشفه مسيح....(لطفا بنده رو شرمنده نفرمائيد).. به دفعات از مرحوم ايت الله بهجت رضوان الله تعالي عليه در مورد اينکه چه کنيم تا با حضور قلب نماز بخوانيم سئوال شده، بنده براي پاسخ به سئوال شما چند پاسخ از ايشون ميارم...
*ابرار*
و توجّهش به غير خدا مشغول نشود. و اگر به طور غير اختيارى توجّهش به جايى منصرف شد، به محض التفات پيدا كردن بايد قلبش را از غير خدا منصرف كند."
*ابرار*
1-" اين احساس لذّت در نماز يك سرى مقدمات خارج از نماز دارد، و يك سرى مقدمات در خود نماز. آنچه پيش از نماز و در خارج از نماز بايد مورد ملاحظه باشد و عمل شود اين است كه : انسان گناه نكند و قلب را سياه و دل را تيره نكند، و معصيت ، روح را مكدّر مى كند و نورانيت دل را مى برد.و در هنگام خود نماز نيز انسان بايد زنجير و سيمى دور خود بكشد تا غير خدا داخل نشود، يعنى فكرش را از غير خدا منصرف كند و
*ابرار*
2-من به نظر خودم از اين جمله اين معنى را فهميدم كه يعنى معرفت كم است و ايمان قلبى و باطنى ضعيف است ، و گرنه ممكن نيست با شناخت كافى ، قلب حاضر نباشد.
*ابرار*
3-يكى از عوامل حضور قلب اين است كه در تمام بيست و چهار ساعت بايد حواسّ (باصره، سامعه و ...) خود را كنترل كنيم؛ زيرا براى تحصيل حضور قلب بايد مقدماتى را فراهم كرد، بايد در طول روز گوش، چشم و همچنين ساير اعضا و جوارح خود را كنترل كنيم و اين يكى از عوامل تحصيل حضور قلب مى باشد.
*ابرار*
4-در آنى كه متوجّه شديد، اختياراً منصرف نشويد.
*ابرار*
5-در اوّل نماز، توسل حقيقى به امام زمان - عجل الله تعالى فرجه -كنيد، و عمل را با تماميّت مطلقه انجام بدهيد.
*ابرار*
بله... اطاعت امر...
*ابرار*
##مقام معظم رهبري (حفظه الله) در اين مورد ميفرمايند:" آنچه بنده فهميدم اين است که انسان درون نماز توجه کند که دارد حرف مي زند با پروردگار؛ نفس همين توجه حضور قلب مي آورد ولو به معاني هم واقف نباشد. اين براي عوام هم مفيد است بر فرض وقتي مي گويد "اياک نعبد و اياک نستعين" معني کلام را نداند. نفس همين که بداند در حضور پروردگار متعال است همانطور که در روايت هم آمد اين حضور قلب مي آورد.
*ابرار*
خب اگر اين شد انسان نماز را با همه حقوقش بجا مي اورد وگرنه مثل عادات مي شود مثل اينکه بنا به عادت هر روز مسواک مي زنيم اين فايده ندارد.از مرحوم قاضي نقل شده، ايشان گرفتاري هاي زيادي هم داشت در فقر زندگي مي گذراند، شايد نسبت به طلبه هاي امروز با فقير بيشتري زندگي مي کرد؛ نقل مي کنند که مي فرمود وقتي وارد نماز مي شوم از همه گرفتاري هايم فارغ مي شوم.
*ابرار*
اين عالي است نه اينکه مثل ما که همه گرفتاري ها و افکاري که تابه حال در ذهنمان نيامده هم در نماز از ذهنمان مي گذرد! اگر اهل علميم شبهات علمي اگر اهل..."
*ابرار*
##براى مبارزه با پراكندگى افكار، راه هاى مناسب عبارت است از:
1ـ نمازگزار خود را به فهم معناى اذكار نماز وادار كند، تا معناى دقيق هر مطلبى كه به زبان مى راند، بفهمد و انديشه خود را به آن مشغول سازد، تا افكار پراكنده، در دلش جاى نگيرد;
2ـ پيش از تكبير، آخرت را ياد كند و ايستادن در عرصه هاى محشر و موقف حساب و كتاب را به يادآورد آنگاه وارد نماز شود و اجازه ندهد كه چيز ديگرى وارد قلب او شود;
*ابرار*
3ـ درباره مسايلى كه قلب او را مشغول مى كند، نيك بينديشد، تا بتواند بفهمد همه آنها مانع كمال اوست;
4ـ اگر راه هاى ياد شده براى پاره اى از افراد كه خواسته هاى نفسانى بسيار نيرومندى دارند، مؤثر واقع نشود، راه اساسى، آن است كه ريشه شهوات از دل كنده شود; زيرا سبب اصلى همه اين پراكندگى افكار و تهاجم اوهام، يك چيز بيشتر نيست و آن حب دنياست.
*ابرار*
5ـ درك عظمت و هيبت خدا، سبب حضور قلب مى شود، در اين خصوص امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: «وقتى كه حضرت على(عليه السلام) براى اقامه نماز مى ايستاد و مى فرمود: وَجَّهْتُ وَجْهيَ للذي فَطَر السَّمواتِ وَ الأَرضِ... رنگ چهره مباركش دگرگون مى شد، به گونه اى كه اين حالت از چهره او نمايان بود». مقصود از آيه مذكور، آن است كه بايد صورت، دل و عقل خويش را با تمام وجود، به سوى خداوند نمود
*ابرار*
خواهش ميکنم... التماس دعاي فراوان..
*ابرار*
ممنون از همه ي بزرگواران به خاطر بازنشر و علاقمندي...