پيام
+
دحو العشق!
يار غائب
90/8/17
*ابرار*
همه آب بود و عطش نبود و تشنگي نبود و حادثه نبود و هيچ نبود که نظر کردي به سراي خالي از خاک و تهي از عشق و مقدر نمودي تا که از نقطه ي آغاز عاشقي ، بيت عتيق ، خشکي برآوري از زمين به گونه اي که آب ها همه فرو رفتند و همان جا بود که پدر خاک و وارثان خاک و عاشقان خاک و خاک نينوا شکل گرفت...
*ابرار*
کربلا؛ تفسير فرو رفتن آب و پهن شدن عطش و جاري شدن ضربان بر حيات ِ زمين است ... و کيست خدايي جز تو که بتواند چنان عشق و چنين ارضي بر عرصه ي هستي بگستراند...؟ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ وَ بحَمْدِکَ ...
خدا از همان اول فلسفه ي عطش را به زمين آموخت،
تا که ياد بگيرد چطور تشنه شود و چطور به دل حادثه بزند و چطور کربلا بيافريند...
دحو الارض يعني حتي اگر کعبه اما
کل ارض کربلا ...
*ابرار*
(نوشته از بنده نيست)
شبر
عنوان بسيار زيباست....!
*ابرار*
ممنون/ عنوان و نوشته از بنده نيست
