پيام

ابرار
90/3/19

+ دل نوشته اي به خدا!

مولاي من! گاه گاه که با توفيق تو به نيايشها و مناجاتهاي بندگان برگزيده ات مينگرم، و ميبينم که آن عزيزاني که هر گز گرد معصيت دامن عصمتشان را آلوده نکرده، و هرگز غفلت و بيخبري بر وجود مبارکشان راه نيافته، و عمر خود را يکسره براي تو و به ياد تو و در راه رضاي تو سپري کرده اند آنگونه زبان به عذر خواهي ميگشايند و در مقابلت خاکساري ميکنند، از خودم که عمري را به تباهي و سياهي گذرانده ام ،خجالت ميکشم.

از سوي ديگر اي خداي من! تو در کتاب خود از روي کريمي و بزرگواري بندگانت را از نوميدي پرهيز داده اي، از بنده نوازي و بزرگواري خود سخنها گفته اي، به دعا و در خواست تشويقشان فرموده اي، و به آمرزش گناهان نويدشان داده اي، اينهاست که مرا با آن همه بار سنگين گناه اميدوارم ميسازد که گستاخي کنم، روي به درگاهت آورم و به آمرزشت چشم داشته باشم.

محبوبم! من اگربنده ناسپاست بوده ام، گناه کرده ام، عبادت و بندگي تو را نکرده ام، اگر اخلاص نداشته ام، اگر بيراهه رفته ام، اما از همه اينها نفرت و بيزاري داشته ام، اگر چه که رسم ادب را رعايت نکرده ام، اما تو و مقربان درگاه تو را دوست داشته ام،پس از تو ميخواهم به کرمت بديهايم را ببخشائي و فيضت را بر من فرو باري.

مولاي من! :(( به برکت اين شب عزيز از تو ميخوام در فرج مولايمان حضرت صاحب العصر و الزمان عجل الله تعالي فرجه الشريف تعجيل بفرمائي.

:(....مي ترسم از «يوم تبلي السرائر»....يا ارحم الراحمين...

خدايا به بزرگيت كه مي انديشم زبانم گنگ ميشود و به محبتت كه فكر مي كنم تمام وجودم پر از تمنا . خودت را ميطلبم . بر جسارت من عفو كن . .

از همه شما بزرگواران التماس دعاي خير دارم.

+20+

ممنون از حسن نظر جنابعالي.