پيام

ابرار
90/2/14

+ شب زنده داري براي عبادت و تفکر در اول شب بهتر است يا آخر شب؟؟؟؟شب زنده داري براي عبادت يا............؟؟

پيامبر گرامي اسلام ميفرمايند:"آخر شب براي تهجد نزد من محبوبتر است تا آغاز آن، زيرا خداوند مي فرمايد: پرهيزگاران در سحرگاهان استغفار ميکنند."(در المنثور)

خدايا کمک کن اگر به خود زحمت شب زنده داري ميديم براي عبادت و تفکر باشد نه براي .................................؟؟؟؟

بنام خدا و سلام و صبحتان هم بخير . (( و بالاسحارهم يستغفرون )) ذاريات آيه 18

سلام،صبح جنابعالي هم بخير و نيکي انشا ءالله. ممنون که متن ايه رو ارائه فرموديد. يا حق

يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ، قُمِ اللَّيْلَ إِلاّ قَليلاً، نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَليلاً، أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً.‌ (‌مزمل 1‌ ـ 4‌) اي گليم به خود پيچيده!‌ شب را برخيز مگر اندکي.‌ نيمي از شب يا کمي کمتر يا مقداري بيشتر از آن را به عبادت پروردگارت قيام کن و قرآن را شمرده شمرده بخوان.

ز جا برخيز سحر گاه است/ ز جا برخيز و پيدا شو/ ز بانگ بلبلان مست شيدا شو/ كه چون ديوانگان اسماء و حسني ميكنند آواز ./ بيا از اين سكوت دل فريباي سحرگاهي وضويي كن/ به پاي باغچه بنشين/ به برگ و ساقه و گلبرگ سلامي كن/ براي مهرباني ها دعايي كن./

ز جا برخيز سحر گاه است/ همه اهل طريقت جملگي بي تاب/ تو در خواب و زمين بيدار/ صداي ذاكران پيوسته مي آيد/ بيا تاراج احساس است/ مگر روحت لباسي نو نميخواهد؟/

مگر يك دم رهايي اين تفكر را نمي بايد؟/ بيا از بوي گندم زار شبنم خورده روحي تازه پيدا كن/ بيا تا روي ماه در آسمان پيداست/ بيا تا اين سحرگاه اين چنين زيباست/ زميني را براي با خدا بودن مهيا كن/ بيا يك دم هواي آشنايي كن./

ز جا برخيز تو را سجاده ميخواند/ عجب بانگ خوش آيندي/ عجب شوري/ عجب ذوقي/ بيا كه وعده اي در سجده پنهان است/ سحر گاه است/ سحر گاه است./

ز جا برخيز سحر گاه است/ همه اهل طريقت جملگي بي تاب/ تو در خواب و زمين بيدار؟

در آيه ي 17 سوره ي سجده مي خوانيم که : مردان خدا براي انجام نيايش سحرگاهان و نماز شب ، از بستر گرم فاصله مي گيرند و به نماز شب مشغول مي شوند ، پاداش آنان ، غير از بهشت و حوريان و ... چيزهايي است که خداوند برايشان ذخيره کرده که موجب روشني ديدگانش است

پيامبر اکرم صلوات الله عليه: الشتاء ربيع المومن يطول فيه ليله فيستعين به على قيامه و يقصر فيه نهاره فيستعين به على صيامه؛ زمستان بهار مومن است از شبهاى طولانى‏اش براى شب زنده‏دارى واز روزهاى كوتاهش براى روزه دارى بهره مى‏گيرد. (وسائل الشيعه، ج 7 ص 302، ح 3)

مرسي!

خواهش ميکنم.